وبلاگ مدرسه حضرت زینب امیدیه

رورش روح یعنی ساختن انسانیت
?دبیر دانش آموختگان مدرسه علمیه حضرت زینب ( سلام الله علیها) گفت پرورش روح زمانی ممکن است که کارهای برای جلب رضایت الهی انجام شود تا روح آدمی به رشد و کمال برسد.

?به گزارش خبرنگار خبرگزاری « حوزه» امیدیه، نشست علمی پژوهشی با عنوان « نقش طلاب و در تربیت معنوی جامعه» در مدرسه علمیه حضرت زینب (سلام الله علیها) با حضور طلاب و اساتید برگزار شد.
?در این جلسه خانم پرما، با بیان اهمیت نقش طلاب در تربیت معنوی اجتماع و استناد به حدیث امیرالمومنین امام علی ( علیه السلام) که فرموده آمد:« در شگفتن از کسی که در پی گمشده خویش است در حالی که خود را گم کرده است» اظهار داشت: طلاب برای تربیت اجتماع ابتدا باید تربیت معنوی را از خود آغاز کنند و آنچه را که قرار است برای دیگران بیان کنند ابتدا بر روی خود پیاده کنند نتیجه بگیرند سپس برای دیگران بیان کنند و آنها را به راه صحیح راهنمایی کنند.
?وی افزود: تربیت روح ارتباطی به کسب مدارج بالای علمی ندارد؛ چه بسا افرادی با مدارک فوق تخصصی در رشته های مختلف و مدارک علمی بالا اما اصلا خود ساخته نیستند. درحالی که شخصی مانند رجب علی خیاط با وجود اینکه مدرک علمی ندارد اما نفس او به گونه ای پرورش یافته است که به تشرف امام عصر( عج) نایل شده آمد.
?خانم پرما بیان کرد: طلاب برای تربیت اجتماع ابتدا در گام اول نیازمند به هدایت نفس خود هستند. و برای آغاز تهذیب نفس ابتدا به سراغ کارهایی بروند که علاوه بر اینکه موجب رشد روح می شوند، با روحیه آنها تناسب داشته باشد. زیرا امیر مومنان علی ( علیه السلام) می فرمایند: «کوشش کنید که دلها را از ناحیه میل آنها پرورش دهید.»
?ایشان افزود: اعمال عبادی که انجام می شود نباید برخلاف میل آدمی انجام شوند ؛ زیرا اگر اعمال عبادی تحمیلی انجام شوند موجب می شود که انسان به ریا و نفاق مبتلا شود. عبادتی موجب رشد معنوی می شود که لله و تنها برای خدا باشد.
?بیان کرد: روح همانند جسم نیاز به مراقبت دارد و اگر به شیوه صحیحی پرورش یابد رشد خواهد کرد و آنقدر روح بزرگ و عظیم خواهد شد که جسم را به دنبال خود می کشد. همانند شهدای مدافعان حرم که خانه و کشور امن خود را رها کرد و به دفاع از حرم اهل بیت می روند،در واقع از آسایش و آرامش جسمانی خود میگذرند تا به آسایش و آرامش نفس خود برسند.
?خانم پرما در پایان تصریح کرد: جسم زمانی می تواند مشقت و زحمت را تحمل کند که روح رشد یافته باشد. درحالی که روح زمانی پرورش می یابد که تمام کارهایی که انسان انجام میدهد تنها برای رضایت الهی باشد تا روح به رشد و تعالی برسد.