وبلاگ مدرسه حضرت زینب امیدیه

نشست علمی پژوهشی با عنوان « چگونگی بهره برداری از فرهنگ عاشورایی برای گسترش و تعمیق مهدوی در میان جوانان» به مناسبت اربعین حسینی در مدرسه علمیه حضرت زینب ( سلام الله علیها) در مورخ 17 مهر 1399با حضور طلاب و اساتید برگزار شد.

در فرهنگ شیعه دو قیام بسیار حائز اهمیت آمد یکی قیام نهضت حسینی و دیگری انقلاب جهانی مهدوی؛ زیرا واقعه عاشورا را سرآغاز حیات و پویایی شیعه و انقلاب مهدوی نقطه اوج و کمال و سعادت شیعه است.

این بین دو نهضت پیوندی ناگسستنی وجود دارد.مهمترین جلوه این دو قیام این است که هر دو قیام ظهور و بروز حق وجود دارد و تشکیل جامعه حق در برابر باطل.

ایشان در رابطه پیوند عاشورا و مهدویت بیان کردند: که روایات زیادی در این باره  در کتب شیعه وجود دارد که به مشترکات مهدویت و عاشور اشاره می کنند مهمترین این مشترکات ۱. مبارزه با جاهلیت زیرا این جاهلیت و عدم شناخت  ضرورت وجود امام موجب شد عاشورا را به وجود آید. ۲. بی اطلاعی از کتاب خدا ۳. جابجایی امر به معروف و نهی از منکر با هم۴. توجه به تمایلات نفسانی و هوا پرستی.

عاشورا اوج حماسه،حماسه ای که تکرار نشدنیاست؛ چرا که امام حسین (علیه السلام) یک تنه در مقابل ظلم یزید ایستاد و مرگ با عزت را مقدم بر حیات با ذلت دانست.به این خاطر است که فرهنگ عاشورایی الگویی برای تمام کشور ها است که با بدعتها و ظلم و ستمی بایستند.

اسلام از بعثت آغاز می‌شود و با غدیر استمرار پیدا می کنند و با مبارزات صورت گرفته غلبه بر بدعت های در عاشورا احیا می شود و یا ظهور ثمره می دهد و اگر هر یک از چهار رکن جدا شود اسلام دچار مشکل می شود؛ زیرا با گذشت ۵۰ سال از غدیر امام حسین (علیه السلام) در عاشورا تنها می ماند و این ناشی از بی بصیرتی و غفلت مسلمانان است و دنیا زدگی آنهاست. چرا که اگر غدیر حفظ می شد، عاشورا رقم نمی خورد به قول حجه الاسلام رفیعی عاشورا انفجار بغض های غدیر بود.

عاشورا پشتوانه فرهنگی و زمینه ای برای ظهور است؛ زیرا عاشورا دستمایه اساسی و شکوفایی منتظران مهدی( عجل الله تعالی فرجه الشریف) در عصر انتظار است.

ایشان در پایان با اشاره به جامعه امروزی که دشمنان در تلاش اند که جوانان را از فرهنگ عاشورایی دور کنند و آنها را به خرافه ها و شبکه های مجازی کنند بیان کردند: که باید فرهنگ عاشورایی را به خوبی شناخت و با شیوه صحیح به جوانان انتقال داد زیرا دوره جوانی دوره رشد و بالندگی معرفتی است.