وبلاگ مدرسه حضرت زینب امیدیه

24 رجب سالروز فتح خیبر توسط امیر المومنین علی(علیه السلام)

جنگ خيبر
 

در روايات است كه حضرت رسول صلّى الله عليه و آله بعضى را براى فتح خيبر فرستاد. ولى آنها پيروز نشدند. حضرت فرمود:

لَأعطِينَّ الّرَايهَ غَداً رَجُلاً يحِبُّ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ يحِبُّهُ اللهُ وَ رَسُولُهُ لَيسَ بِفَرَّارٍ.

اگر خدا بخواهد، فردا پرچم را به دست مردى مى‌دهم كه اهل فرار نيست. خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسولش نيز او را دوست دارند. خداوند به دست او پيروزى را نصيب مسلمانان خواهد كرد.

وقتى صبح شد، على عليه السلام را فرا خواند؛ درحالى‌كه چشمش درد مى‌كرد. آب دهان خود را به چشمان او ماليد. سپس فرمود: «پرچم را بگير و برو تا خدا تو را پيروز كند».1

 
1) الدرر في اختصار المغازي والسير، ابن عبدالبر، ص 198؛ السنن الكبرى، النسائي، ج 5، ص 108؛ المعجم الكبير، طبراني، ج 6، ص 152.
142 شجاعت امام على عليه السلام در جنگ خيبر، بدان پايه بود كه پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله او را مهاجم بى‌فرار: «كرّار غير فرّار» ناميد و كافران را به حمله و دلاورى‌اش تهديد مى‌كرد:

كانت قريش إذا رأوه في الحرب تواصت خوفاً منه و قد نظر إليه رجل و قد شقّ العسكر؛ فقال: «علمت بأن ملك الموت في الجانب الذي فيه علي، و قد سمّاه رسول الله صلّى الله عليه و آله كراراً غير فرّار في حديث خيبر و كان النبي صلّى الله عليه و آله يهدّد الكفار به (عليه السلام).»1

پسر عمرو عاص مى‌گويد:

ما عجبنا من فتح الله خيبر على يدي عليّ ولكنّا عجبنا من قلعه الباب ورميه خلفه أربعين ذراعاً ولقد تكلّف حمله أربعون رجلاً فما أطاقوه.2

ما از فتح خيبر به دست على [عليه السلام] تعجب نكرديم. اما از اين تعجب كرديم كه درى را از جاى كند و چهل ذراع به پشت سر پرتاب كرد كه چهل نفر قدرت انتقال آن را نداشتند.

هنگامى كه خبر اين حادثه به رسول مكرم صلّى الله عليه و آله رسيد، فرمود:

«والذي نفسي بيده لقد أعانه عليه أربعون ملكاً»؛ «سوگند به كسى كه جانم در دست اوست! چهل فرشته، او را در اين كار پشتيبانى مى‌كردند». خود آن حضرت نيز در نامه‌اى به «سهل بن حنيف» مى‌نويسد:

والله ما قلعت باب خيبر ورميت به خلف ظهري أربعين ذراعاً بقوّة

1) مفاتيح الغيب (التفسير الكبير)، ج 12، ص 381.
2) امالي صدوق، ص 514.
143 جسدية ولاحركة غذائيه لكنّي أيّدت بقوة ملكوتيّة ونفسٍ بنور ربّها مضيئه وأنا من احمد كالضوء من الضوء، والله ولو تظاهرت العرب على قتالي لما وليت.1

به خدا قسم من در خيبر را با توانايى جسمى و نيروى غذايى نكندم تا چهل ذراع به عقب اندازم، بلكه از قدرت ملكوتى و جانى كه از نور پروردگار نورانى و پرورش‌يافته است از جا كندم. من نسبت به احمد پرتوى از نور هستم. به خدا قسم اگر همه عرب براى نبرد با من همدست شوند از مقابل آنها نگريزم.

منبع:
کتاب
امام علی علیه السلام جلد دوم جلد دوم شجاعت امام على عليه السلام تبيين موضوع در انديشه اسلامى جنگ خيبر

 

1) امالي، شيخ صدوق، ص 514.